HIPOTEZA IMIELIŃSKIEGO O MIŁOŚCI EROTYCZNEJ CZĘŚĆ 2

Z zachowaniem należytej ostrożności oraz w dużym uproszczeniu hipotezę tę można sformułować w następujący sposób:

– 1. Miłość erotyczna jest przejściową formą aktywizacji potrzeby seksualnej, ukierunkowaną na konkretną osobę oraz swoiście stymulującą wszystkie sfery osobowości człowieka (a zwłaszcza sferę emocjonalną), które ze swej strony wywierają określony wpływ na jej przebieg. Ta szczególna forma aktywizacji potrzeby seksualnej zapewne znajduje swoje uwarunkowanie w specyficznych zmianach czynności substratu biofizjologicznego, mimo że dotąd nie udało się ich jeszcze uchwycić.

– 2. Miłość erotyczna, jako szczególna forma aktywizacji potrzeby seksualnej, nie jest prostą funkcją tej potrzeby, lecz złożonym procesem, związanym ze wszystkimi sferami osobowości człowieka. W jej przebiegu dużą rolę odgrywają między innymi mechanizmy psychiczne, przy czym za jeden z najważniejszych można uważać całokształt warunków, w jakich dochodzi do przemijania miłości erotycznej. Konfliktowa miłość erotyczna, zwłaszcza związana z nagłą, dramatyczną utratą obiektu miłości, oprócz doraźnych skutków, wiodących często do wystąpienia zespołu depresyjnego lub wielu zachowań dezadaptacyjnych, powoduje również skutki trwalsze w postaci obniżenia się ogólnej zdolności do ponownego wystąpienia miłości erotycznej, lub też następne procesy uczuciowe o charakterze miłości erotycznej cechuje powierzchowność i krótkotrwałość. Można to traktować jako swojego rodzaju okaleczenie emocjonalne, spowodowane silnym urazem.

– 3. Mimo pewnego stopnia autonomiczności miłości erotycznej zachowany zostaje jej związek z potrzebą seksualną, na której podłożu się rozwija. Oznacza to, że wybiórcze obniżenie siły potrzeby seksualnej lub jej okresowe wygaszenie, na przykład poprzez stosowanie antyan- drogenów, powinno wywierać wpływ modyfikujący przebieg i ekspresję miłości erotycznej, a nawet przyśpieszenie jej przeminięcia. Gdyby hipoteza ta została potwierdzona (a udało się to udowodnić jedynie w dwóch przypadkach), wówczas można by udzielać skuteczniejszej pomocy ludziom cierpiącym z powodu konfliktowej miłości erotycznej, w sytuacjach, w których doszło do nagiej, dramatycznej, nieodwracalnej utraty obiektu miłości, lub też w których miłość ta weszła w kolizję z innymi istotnymi uczuciami lub wartościami (np. miłość do dzieci, pragnienie zachowania trwałości rodziny), z których człowiek nie chce zrezygnować, dlatego dobrowolnie rezygnuje z tej miłości. Chodzi przy tym wyłącznie o te skrajne sytuacje konfliktowe, kiedy człowiek sam nie może uporać się z ogromem cierpienia, którego natężenie jest tak duże, że na dłuższą metę zakłóca lub uniemożliwia funkcjonowanie społeczne człowieka, wiedzie do powstania zespołu depresyjnego z niebezpieczeństwem samobójstwa, do zachowań ucieczkowych w alkoholizm lub narkomanię, lub też grozi pojawieniem się zachowań antyspołecznych i przestępstw, a nawet zbrodni. Redukcja siły potrzeby seksualnej poprzez zastosowanie anty- androgenów wchodzi w grę oczywiście dopiero wówczas, gdy wszelkie dotychczas stosowane środki, a zwłaszcza psychoterapeutyczne, nie przynoszą oczekiwanego rezultatu, a przedłużanie się sytuacji konfliktowej stwarza realną groźbę wystąpienia wymienionych wyżej negatywnych skutków.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>