Krew i wydzielina maciczna

Krew i wydzielina maciczna, które nie mogą odpłynąć, gromadzą się teraz ponad przeszkodą, a ilość ich zwiększa się z każdym nowym cyklem miesięcznym. Jeśli przeszkoda znajduje się w dolnych odcinkach przewodu płciowego (atresia hyrnenalis, suprakymnalis, vaginalis), krew wydostaje się z macicy do pochwy i stopniowo ją wypełnia. Ponieważ pojemność pochwy jest ograniczona, macica musi po pewnym czasie wydalać swoją zawartość przez silne kurczenie się w celu rozciągnięcia pochwy, ile się da. Z każdą następną miesiączką ilość nagromadzonej wydzieliny wzrasta, gdyż w przerwach między krwawieniami miesięcznymi wessanie zawartości ogranicza się głównie do pobrania z niej wody. Z czasem zawartość ta staje się gęsta i z powodu zmian, którym ulega hemoglobina, przybiera barwę ciemnobrunatną. Rozdęta pochwa tworzy guz, który rośnie z każdym miesiącem, wywołując powtarzające się w czterotygodniowych odstępach dolegliwości. Wskutek wzrostu guza uciśnięte zostają narządy sąsiadujące z pochwą (prostnica, cewka moczowa) Pęcherz moczowy zostaje przesunięty ku górze. Zmiany wskutek ucisku na pęcherz, cewkę moczową i odbytnicę oraz na nerwy miednicy małej przyprawiają chorą o zaburzenia w oddawaniu moczu i uczucie stałej bolesności, do którego przyłączają się napady silnych bólów w okresie miesiączki.

Ten rodzaj miesiączkowania – przy istniejącej przeszkodzie w dolnej części przewodu płciowego, która uniemożliwia odpływ krwi – nazywamy miesiączkowaniem utajonym (cryptomenorrhoea). Koniecznym warunkiem jego wystąpienia jest prawidłowy rozwój właściwych narządów, od których zależy przebieg cyklu miesięcznego (macica, jajniki).