Mięśniaki rozwijające się w części nadpochwowej macicy

Mięśniaki rozwijające się w części nadpochwowej macicy są albo śródścienne, albo pozaotrzewnowe. Pierwsze są właściwymi mięśniakami szyjki, zwane też rzekomymi mięśniakami szyjkowymi (myomata pseudocervicalia), połączone są z szyjką cieńszą lub grubszą szypułą. Jeśli urosną do dużych rozmiarów, mogą wywoływać, jak już powiedziano, przykre objawy podmiotowe.

Śródścienne mięśniaki szyjki wychodzą najczęściej z tylnej jej ściany. Tworzą one guz kształtu okrągławego, na którego szczycie znajduje się – zwykle nie powiększony – trzon macicy. Wskutek swego umiejscowienia mogą wydłużać kanał szyjki, uciskać na niego i przesuwać na drugą stronę.

Mięśniaki części pochwowej (myomata portionis vaginalis) nie dochodzą zwykle do większych rozmiarów. Trafiają się rzadko. Podobnie jak wszystkie mięśniaki rozwijają się one zrazu śródściennie, ale przekształcają się później w polipowate, uszypułowane guzy.

Jest rzeczą zrozumiałą, że wzrost mięśniaków musi wywoływać pewne zmiany nie tylko w macicy, ale i w jej sąsiedztwie. Część ich jest następstwem ucisku lub przemieszczenia, część jednak ma etiologię niezbyt jasną. Zmiany wywołane w samej macicy przez mięśniaki polegają bądź to na poszerzeniu, wydłużeniu, względnie przesunięciu jamy narządu, bądź na skręcie trzonu macicy wraz z mięśniakiem (iorsio, rotatio), bądź też na jej przemieszczeniu, podniesieniu lub też przesunięciu. Mięśniaki rozwijające się w dnie macicy mogą stać się przyczyną jej tyłozgięcia.