Wady wrodzone z zaburzeniami w chondrogenezie i osteogenezie o charakterze ^stacjonarnym: rozszczep kręgosłupa {rhachischisis, spina bifida), krótka szyja wrodzona, zespół Klippel-Feila (brevicollis, morbus Klippel-Feil), dorsalizacja kręgów szyjnych, żebra szyjne (syndrom m. scaleni anterioris), wrodzone zesztywnienia stawów (synostoses), wrodzony zrost palców (syndactylia), palce nadliczbowe (po- lidactylia), zniekształcenie ręki w kształcie szczypców homara (manuschsis), odchylenia osi i długości palców, wrodzony przykurcz palca IV i V (camptodactylia), wrodzone odwiedzenie paliczków dalszych palca V (clinodactylia), kciuk trójpalicz- kowy (pollex triphalangealis).
Profilaktyka wad wrodzonych powinna być podstawowym działaniem służby zdrowia w celu ograniczenia liczby i ciężkości wad wrodzonych. Przyczyny i patomechanizm powstawania wad rozwojowych są coraz lepiej znane i stwarza to warunki do postępowania profilaktycznego. Możliwości zapobiegania wadom rozwojowym można by sprowadzić do trzech zagadnień: 1) poradnictwo genetyczne – biorące pod uwagę poza problemami dziedziczenia i badaniami cy- togenetycznymi ocenę biologiczną obojga rodziców w aspekcie powstawania mutacji genów, 2) szczególna ochrona kobiety w pierwszych trzech miesiącach ciąży,
– 3) ochrona narządu ruchu dziecka w okresach predysponujących do zniekształceń.
Leave a reply