Zabieg Dolerisa-Gilliama – opis

Zabieg Dolerisa-Gilliama polega na zrobieniu dwóch niewielkich otworów w ścianie brzusznej, poprzez powięź, mięsnie i otrzewną, w odległości około 2 cm od cięcia w linii środkowej, które otwiera jamę brzuszną, przez otwory te na przestrzeni 2–3 cm wyprowadza się pętle więzadła obłego po jednej i po drugiej stronie, a następnie zszywa ze sobą razem ponad powięzią. W myśl zaleceń Gromadzkiego obie pętle więzadeł obłych można zeszyć także pod powięzią. Należy pamiętać, aby trąbka nie uległa zbytniemu przyciągnięciu, a w szczególności kolankowatemu zagięciu, gdyż mogłoby to spowodować powstanie ciąży pozamacicznej.

U kobiet, u których ciąża już nie wchodzi w rachubę, często stosuje się jeszcze abiegi polegające na przyszyciu samej macicy do przedniej ściany brzusznej. V operacji Czerny-Leopolda przyszywa się jedwabiem dno macicy do ciany brzusznej i tym samym ustala narząd w przodozgięciu, uniemożliwiając u jednak dostosowanie się do star.ów wypełnienia lub opróżnienia sąsiednich rganów.

W operacji Olshausena przyszywa się macicę do ściany brzusznej szwami ączącymi ją z miejscami odejścia więzadeł obłych. Ponieważ między dnem macicy przednią ścianą brzuszną pozostaje szpara, dochodzi dość często do uwięźnięcia niej jelita lub sieci.

Istnieje wiele innych jeszcze zabiegów, których dobór zależy w dużej mierze d zapatrywań lekarza-operatora. W piśmiennictwie polskim podano metody ające równie dobre wyniki (Gromadzki, Beck, Zarzycki).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>