ZAPOBIEGANIE GRUŹLICY SZCZEPIENIA BCG

Szczepionkę przeciwgruźliczą otrzymali Calmette i Guerin przez hodowanie prątków gruźlicy typu bydlęcego na ziemniakach zanurzonych w -czystej żółci bydlęcej z dodatkiem 5% gliceryny. Przeszczepianie trwało 13 lat, w ciągu którego to czasu wykonano 23-0 przeszczepień. W roku 1921 autorzy wyhodowali w ten sposób szczep o pewnych ściśle określonych właściwościach. Szczep ten utracił zjadliwość, tj. nie posiadał już właściwości wywoływania choroby gruźliczej, natomiast powodował powstanie odporności (przeciwciał)- w ustroju zwierzęcym, wykazując przez to, że jest dobrym antygenem. Szczepionkę nazwano BCG (bacille Calmette-Guerin).

Pierwszych prób stosowania tej szczepionki dokonano na zwierzętach (u bydła i na małpach) z wynikiem bardzo dobrym. Zachęcony tymi wynikami Calmette zaczął szczepić również dzieci podając szczepionkę doustnie. W Polsce jednymi z pierwszych, którzy zajmowali się szczepionką BCG i którzy naukowo opracowali zagadnienie szczepień przeciwgruźliczych, byli J. Z eyland i E. P ias ecka-Zey landów a oraz Piokopowicz-Wieizbowska. Pierwszych szczepień, w Polsce za pomocą BCG dokonano w roku 1926. Dzisiaj przyjęło się ono na całym świeoie i uważane jest za najpoważniejszą broń w walce z gruźlicą. Ostatnio został wprowadzony ustawowo w Polsce przymus szczepienia BCG.