CZYNNIKI PRZYCZYNOWE UŻYWANIA LEKÓW

Różne formy używania leków, począwszy od eksperymentowania aż po zależne, ciągło używanie, wywodzą się z: 1) ogólnoludzkich motywów i predysponujących cech charakteru człowieka, 2) bezpośrednich przyczyn i 3) czynników wyzwalających tę reakcję behawioralną w sprzyjających warunkach.

Na ogół liczba czynników przyczynowych jest znaczna w każdym przypadku. W przeważającej liczbie uzależnień łatwo stwierdzić równoczesne lub sukcesywne nagromadzenie się kilku motywów. Ich działanie może rozpoczynać się w różny sposób. Jakie elementy odgrywają decydującą rolę w powstawaniu zależności lekowej można ocenić jedynie na podstawie analizy indywidualnego przypadku. Na podstawie dotychczasowych doświadczeń, wynikających zarówno z obserwacji różnych przypadków, jak i z licznfch badań kontrolowanych, poznano zespół bodźców, które mogą przyczynić się do rozpoczęcia używania leków w celach niemedycznych. Są to bodźce egzogenne (makro- i mikrośrodowiskowe oraz sytuacyjne) i endogenne (nastrój, napięcie psychiczne itp.) [5]. Analizując dany przypadek należy uwzględniać dane psychologiczne i somatyczne, a nawet genetyczne i brać pod uwagę uprzednie wpływy środowiskowe i możliwości zapoznania się z typami reakcji behawioralnych.

Wskutek aktywnego poszukiwania leków jako dominującej cechy behawioralnej lub wskutek używania psychoaktywnych leków wynikają konsekwencje, które mogą zachęcać lub zniechęcać do dalszego zażywania. Istotną rolę odgrywają tu właściwości farmakologiczne i dawka danego leku oraz sposób stosowania, a także wpływ, jaki ma sam fakt używania leku na najbliższe otoczenie człowieka.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>