Krwawienia miesięczne

Pewien wpływ na krwawienia miesięczne mają również zaburzenia niektórych gruczołów dokrewnych, a więc przede wszystkim tarczycy, w mniejszym stopniu nadnerczy i grasicy (thymus persisiens). Nie można również zapominać o oddziaływaniu na miesiączkę przeżyć psychicznych.

Bardzo często zaburzenia miesiączkowe występują w okresach granicznych życia płciowego kobiety, a więc w okresie pokwitania i przekwitania. Obfite miesiączkowanie w czasie pokwitania (menorrhagiae pubertatis) może niekiedy stać się powodem ciężkiej niedokrewności. Obfite miesiączkowanie w okresie przekwitania mogą mieć również bardzo niekorzystne znaczenie, gdyż odnowa krwi w tym wieku odbywa się już leniwiej.

Krwotoki maciczne niezależnie od cyklu miesięcznego mogą być rozmaitego rodzaju. Należą tu przede wszystkim krwawienia w okresach, kiedy kobieta nie miesiączkuje, a więc krwawienia w związku z ciążą prawidłową i pozamaciczną, z porodem i połogiem. Do tej samej grupy zaliczyć trzeba krwotoki przed okresem dojrzałości płciowej i po tym okresie.

Krwotoki z narządów rodnych nowonarodzonych dziewczynek nie mają większego znaczenia, są bowiem zjawiskiem przejściowym, zależnym od hormonów, które przedostały się z ustroju matki przez łożysko i które w ciągu a-3 dni zostają przez organizm dziecka wydalone. Niepokojącym objawem są natomiast krwotoki z narządów rodnych dziewczynek starszych, dowodzą bowiem istnienia guzów jajnika, macicy lub pochwy, jeśli nie są następstwem przedwczesnego dojrzewania (guzy nadnercza, guzy szyszynki mózgowej) lub skaleczenia narządów rodnych.

Krwotoki po ustaniu czynności płciowych budzą zawsze podejrzenie nowotworu złośliwego, przede wszystkim raka trzonu, który najczęściej rozwija się w 8-to lat po przekwitaniu.