Imipramina

Najczęstszą przyczynę polekowej immunotrombocytopenii stanowi chinidyna i chinina. Niegdyś klasycznym lekiem wywołującym ten rodzaj skazy krwotocznej był apronalid (Sedormid), który z tego powodu został wycofany z użycia.

Niektóre dane doświadczalne i kliniczne wskazują, że przeciwciała antypiytkowe mogą uszkadzać również megakarioeyty w szpiku, pogłębiając tym samym maloplytkowość. Ponadto niektóre leki (hydrochloro- tiazyd, organiczne związki arsenu) oraz środki owadobójcze mogą wywołać mieszaną małopłytkowość: toksyczno-immunologiczną.

Objawy kliniczne. Głównym objawem małopłytkowości jest plamica, której nasilenie zależy od ciężkości i mechanizmu powstawania mało- plytkowości. W immunotrombocytopeniach plamica występuje nagle (zazwyczaj przy ponownym podaniu leku lub podczas jego przedłużonego stosowania) z towarzyszącymi objawami ogólnymi (gorączka, bóle stawów i głowy, nudności, wymioty, bóle brzucha). Skaza krwotoczna utrzymuje się do 2 tygodni. Nadwrażliwość na dany lek może utrzymywać się różnie długo, niekiedy przez cale życie,

W trombocytopenii toksycznej rozwój choroby jest powolny i mniej gwałtowny. _

Poza plamicą skórną i dotyczącą błon śluzowych występują: krwawienia z nosa, krwioplucie, krwiomocz, krwawienie z przewodu pokarmowego, wylewy krwi do ośrodkowego układu nerwowego.

Nie zawsze istnieje współzależność między ciężkością skazy krwotocznej i liczbą krwinek płytkowych. Ciężka skaza krwotoczna zwykle występuje przy liczbie krwinek płytkowych poniżej 20-10V1. Istnieje wówczas obawa wylewu krwi do ośrodkowego układu nerwowego.