Leki cholinergiczne

Według różnych autorów małe dawki rezerpiny (nie przekraczające 1 mg/24 h) nawet w przypadku długotrwałego stosowania bardzo rzadko powodują objawy niepożądane. Wzrost wydzielania żołądkowego obserwuje się po jednorazowej dawce doustnej rezerpiny większej od 2 mg.

Leki cholinergiczne (np. neostygmina, acetylocholina). Mogą one również wykazywać działanie wrzodotwórcze przez zwiększenie wydzielania kwasu solnego, pepsyny i ogólnej ilości soku żołądkowego [3].

Histamina i jej analogi. Zarówno przy podaniu pozajelitowym, jak i miejscowym na błonę śluzową żołądka powodują zwiększenie wydzielania kwasu solnego i jednocześnie zmniejszenie oporności błony śluzowej (rozszerzenie tętniczek i naczyń włosowatych błony śluzowej).

Podobnie działa tolazolina (Pridazol) – lek stosowany w leczeniu przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych.

Aminy katecholowe. Wywołując skurcze naczyń, prowadzą do zaburzeń ukrwienia błony śluzowej i osłabienia jej oporności. W ten sposób mogą ułatwiać powstawanie nadżerek lub wrzodów trawiennych, np. spotykanych u osób leczonych dożylnymi wlewami kroplowymi norepinefryny (Levonor).

Insulina i sulfonamidy o działaniu hipoglikemizującym. Mogą one powodować zwiększone wydzielanie kwasu solnego, pepsyny i soku żołądkowego. W ten sposób mogą przyczyniać się do powstania uszkodzeń błony śluzowej żołądka.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>