Znamiennym wykwitem grzybicy woszczynowej jest tzw. tarczka woszczynowa lub kubek woszczynowy (scutulum iavi), który jest tworem okrągłym, miseczkowatym, barwy jasnożółtej, wydzielający przykry zapach mysiego gniazda. Kubki zlewają się ze sobą i pod ich’pokładami dochodzi z czasem do bliznowatego zaniku skóry i do wyłysienia.
Grzybica woszczynowa głowy owłosionej (!avus capillitii) występuje najczęściej w postaci rozsianych albo zlanych ze sobą żółtych kubków woszczy- nowych, rzadziej w postaci łuszczycowatej rumieniowo-złuszczającej się. Na głowie owłosionej widuje się równocześnie wyłysienia i bliznowate zaniki skóry.
Grzybica woszczynowa skóry nieowłosionej powstaje albo wskutek zewnętrznego zakażenia, albo przerzutowo — drogą krwi (grzybiczaki). W pierwszym razie stwierdza się w skórze albo ogniska złożone z kubków woszczynowych, bądź ogniska rumieniowo-złuszczające się. Przerzutowe grzybiczaki woszczynowe zjawiają się najczęściej na tułowiu w postaci wysiewów wykwitów grudkowatych, krostowych lub rumieniowatych.
Grzybica woszczynowa paznokci powstaje zazwyczaj wskutek przeniesienia grzybów z istniejącego ogniska chorobowego na głowie owłosionej. Grzyb wrasta do łożyska paznokciowego i przez płytkę paznokcia przeświecają żółte ziarna, a paznokieć grubieje i kruszeje.
Leave a reply