Badania Hanny Malewskiej

I tak największe badania w tym zakresie Hanny Malewskiej (1968) objęły ponad 850 kobiet, które korzystały z porady lekarskiej w poradni TSM. Tylko w odniesieniu do poglądów rodziców na wychowanie seksualne badania Malewskiej objęły 2-tysięczną próbę reprezentatywną dorosłej ludności miast, skonstruowaną metodą quota. W sensie metodologicznym tylko ta druga grupa daje podstawę do uogólniania wniosków o zasięgu poszczególnych zjawisk w społeczeństwie tylko dorosłych mieszkańców miast. Grupa pierwsza (861 pacjentek poradni TSM) była grupą przypadkową, wstępnie i specyficznie wyselekcjonowaną przez fakt, iż były to kobiety szukające porady lekarskiej, a tym samym wyniki tych badań nie dają podstaw do uogólnień, choć umożliwiają wnioskowanie o pewnych współzależnościach występujących w zbadanej grupie pacjentek.

Postępowanie takie niekiedy jest nieuniknione. Kiedy np. Kazimierz Imieliński (1965) badał problem zboczeń seksualnych na zbiorowości 250 osobników, nie mógł on w ogóle dotrzeć do nich inaczej jak przez klinikę seksuologiczną. Badania te umożliwiają ścisłe 'wypowiadanie się tylko w zakresie pewnych zjawisk medycznych i osobowościowych związanych ze zboczeniem, nie umożliwiają natomiast określenia społecznego zasięgu danego zjawiska ani też jego korelacji z innymi faktami typu socjologicznego (np. korelacji zboczeń z poziomem wykształcenia czy miejscem zamieszkania), sama bowiem grupa powstała na skutek przypadkowej selekcji medycznej lub penitencjarnej (więźniowie). Ujawnione nasilenie zboczeń w pewnych grupach wykształcenia może się łatwo okazać wtórnym odbiciem nasilenia cech np. przestępczości w tych grupach lub też odmiennej w różnych grupach wykształcenia skłonności do szukania porady lekarskiej w ogóle.