OPIS STEINBERGERA

Ważny sygnał w badaniach klinicznych nad zastosowaniem leczenia HCG-HMG przy oligospermłi normogonadotropowej dały badania Shilla i W’sp. [57], Badacze ci stosowali leczenie HMG (2 amp., tj. 75 j.m. FSH co drugi dzień) i HCG (2500 j.m. co trzeci dzień) w ciągu trzech miesięcy. Autorzy ci uzyskali średnie zwiększenie liczby plemników o 15,3 min w ejakulacie. U jednej trzeciej chorych zwiększenie osiągnęło różnicę wielkości 25 min plemników w ejakulacie w porównaniu z wartościami wyjściowymi. Ważnym spostrzeżeniem byl fakt, że najlepsze wyniki uzyskiwano u mężczyzn z najmniejszymi stężeniami testosteronu w surowicy. Obserwacja ta wskazuje na możliwość występowania wtórnej, utajonej niedomogi gonad wśród mężczyzn z oligospermią.

Możliwość utajonej pierwotnej niedomogi jądra przy oligospermii wynika z opisu Steinbergera i wsp. [59], Niezwykłość zaburzenia polegała na zwiększonej aktywności enzymu 5a-reduktazy w tkance jądra, uniemożliwiającej biosyntezę C-19 steroidów, a nasilającej biosyntezę 5a-zre- dukowanych pregnenów z progesteronu. Wiadomo, że niedobór 5a-reduk- tazy jest główną przyczyną zaburzeń rozwoju i czynności narządów płciowych u mężczyzn. Jest ciekawe, źe roczne, skojarzone podawanie HCG i HMG znormalizowało stężenie testosteronu w surowicy oraz pobudziło czynność plemnikotwórczą jądra [59].