Początkowy rozwój jaja i błon płodowych część 2

Komórki te nazywamy embrioblastem. W obrębie węzła zarodkowego pewne komórki ułożą się w dwa odrębne skupienia, czyli ektoiblast i entobłast, w których wytworzą się dwa światła. Przestrzeń w ektoblaście tworzy tzw. jamę owo dni, a w ento- blaście światło pęcherzyka żółtkowego. Pozostałe komórki embrioblastu nazywamy mezodermą, czyli trzecim listkiem zarodkowym. W jaki sposób powstaje zarodek—uczy embrio- Ryc. 18. Pęcherzyk zarodkowy, a) węzet zarodkowy, logia. Nas interesuje b) komórki elektodermalne (trof-oblast), c) jama pęcherzyka • powstanie błon płodowych, oraznarządu odżywiającego płód, tj. łożyska. Z chwilą, kiedy zarodek jest ukształtowany, wraz z jego prymitywnymi narządami, zostaje on oddzielony od pęcherzyka zarodkowego. Wokół niego tworzy się bruzda, oddzielająca tarczę zarodkową od reszty pęcherzyka. Z tarczy zarodkowej powstanie płód, a z pozostałej części pęcherzyka błony. Bruzda stopniowo staje się coraz głębsza i zarodek zarysowuje się coraz wyraźniej, tak iż w końcu trzewiowa część zarodka łączy się z pęcherzykiem żółtkowym jedynie za pośrednictwem wąskiego przewodu. W tym czasie, kiedy zarodek od strony brzusznej odsznurowuje się od pęcherzyka, jednocześnie od jego strony grzbietowej unosi się zewnętrzny listek zarodkowy w postaci fałdów, wraz z przyścienną częścią mezodermy, które z obu stron zbliżają się do siebie i zamykają nad częścią grzbietową zarodka (ryc. 19). Wygląda to w ten sposób, jakby zarodek został zamknięty w dwóch woreczkach: wewnętrznym, ściśle przylegającym do niego, czyli o wodni (amnion) i zewnętrznym, otaczającym zarodek wraz z c-wodnią i pęcherzykiem żółtkowym — kos- mówce (chorion). Owodnia, dzięki swemu pochodzeniu, składa się z nabłonka blaszki zewnętrznej, ektodermalnej i warstwy płodowej, łączno tkankowej, powstałej z przyściennej warstwy mezodermalnej.'