Wczesne rozpoznawanie zmian grzybiczych u dzieci ma wielkie znaczenie dla leczenia i zapobiegania szerzeniu się zakażeń grzybami chorobotwórczymi. Dlatego też za zasadę postępowania lekarskiego przyjąć należy, aby zawsze badać mikroskopowo na istnienie grzybicy wszelkie zmiany chorobowe, zwłaszcza umiejscowione w skórze głowy owłosionej u dzieci. Zmiany grzybicze występują bowiem u dzieci często w postaci zmian ropnych lub łupieżowatych i mogą zostać mylnie rozpoznane lub zbagatelizowane. Do badania mikroskopowego należy pobierać z ognisk chorobowych nie tylko włosy, lecz także łuski, strupy i pokrywy krost.
Leczenie grzybicy strzygącej i woszczynowej opiera się na tych samych zasadach postępowania, które wykazują tylko pewne różnice w zależności od umiejscowienia zmian chorobowych, a mianowicie: grzybice skóry owłosionej wymagają całkowitego czasowego usunięcia włosów z ognisk chorobowych. W tym celu używa się najczęściej naświetlań promieniami Roentgena, a w grzybicach głębokich można włosy w ogniskach chorobowych usuwać ręcznie szczypczy- kami epilacyjnymi. Grzybice skóry nieowłosionej ustępują łatwo po miejscowym zastosowaniu środków przeciwgrzybiczych (pędzlowanie rozcieńczoną jodyną) i złusz- czających (Ung. Wilkinsoni). Grzybice paznokci wymagają chirurgicznego usunięcia schorzałego paznokcia i leczenia miejscowo środkami przeciwgrzybiczymi. Leczenie grzybicy strzygącej i woszczynowej musi się odbywać w oddziałach dermatologicznych.
Leave a reply