Farmakoterapia

Stosując farmakoterapię należy zawsze pamiętać, że niewydolność nerek powoduje gromadzenie w organizmie leków wydalanych z moczem. Stosowanie więc nie zmniejszonych dawek może prowadzić do gromadzenia się leku w organizmie w ilościach toksycznych. Ma to zwłaszcza duże znaczenie praktyczne w przypadku stosowania środków nefrototoksycznych.

Badania ostatnich lat wykazały, że istnieje genetycznie przekazywana predyspozycja do odpowiedzi nefrotoksycznych na takie leki, jak penicyliny, cefalosporyny, sulfonamidy, ryfampicyna, furosemid, tiazydy, azatiopryna, allopurynol, trimetadion, difenylohydantoina. Osobom pochodzącym z rodzin, w których opisywano nadwrażliwość na te leki, nie należy ich podawać bez należytej kontroli.

Nerki, jak każdy narząd, mogą odpowiadać na szkodliwe bodźce, jedy- , nie w określony sposób, często nieswoisty dla danego czynnika. Leki mogą również wywoływać wiele reakcji obejmujących różne elementy w różnym, w zależności od rodzaju leku, stopniu nasilenia. Ze względów praktycznych można je przedstawić jako zespoły chorobowe czynnościowe i/lub morfologiczne. Należy jednak pamiętać, że w każdym przypadku może dochodzić do różnego stopnia zaburzeń oraz do ich kojarzenia się nawet u tego samego chorego – zazwyczaj ze znaczną przewagą określonego typu zmian patologicznych.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>