ZMIANY POLEKOWE W ROGÓWCE

Najczęstszą zmianą, obserwowaną w rogówce, jest odkładanie się złogów substancji wprowadzanych do organizmu jako leki. Złogi te mogą gromadzić się w różnych warstwach rogówki. Obraz kliniczny zależny od tego zaburzenia jest zmienny, a wpływ na ostrość wzroku zależy od ilości i umiejscowienia złogów. Niektóre związki tworzą odwracalne połączenia z białkami komórek rogówki, inne pozostają w tkankach na stałe, jeszcze inne wywołują odczyny alergiczne. Rzadziej występującą zmianą w rogówce jest odwracalny obrzęk polekowy.

Odkładanie się złogów w rogówce występuje po podawaniu leków zarówno pochodzenia organicznego, jak i nieorganicznego.

Chlorochina i inne leki o działaniu przeciwzapalnym i przeciwpierwot- niakowym powodują zmiany w rogówce u 30-70% chorych po leczeniu trwającym od 6 miesięcy do 3 lat. Po dłuższym stosowaniu częstość występowania zmian rogówkowych się zwiększa.

Lek lub produkty jego rozpadu gromadzą się w nabłonku rogówki, tworząc odwracalne połączenia z nukleoproteinami wewnątrzkomórkowymi. Hamują one przypuszczalnie działanie dehydrogenaz. Obraz kliniczny zmienia się w zależności od okresu keratopatii chlorochinowej. Początkowo występuje tylko obrzęk nabłonka rogówki, potem powstają zmętnienia składające się z licznych punkcikowatych lub kłaczkowatych złogów, głównie w dolnej części rogówki. Zmiany dotyczą obu oczu. Chorzy na ogół nie odczuwają żadnych zaburzeń wzroku, wyjątkowo tylko lekki światłowstręt lub widzą aureolę wokół źródła światła.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>