Category Kategoria Medyczna

Ważny sygnał w badaniach klinicznych nad zastosowaniem leczenia HCG-HMG przy oligospermłi normogonadotropowej dały badania Shilla i W’sp. [57], Badacze ci stosowali leczenie HMG (2 amp., tj. 75 j.m. FSH co drugi dzień) i HCG (2500 j.m. co trzeci dzień) w ciągu trzech miesięcy. Autorzy ci uzyskali średnie zwiększenie liczby plemników o 15,3 min w ejakulacie. U jednej trzeciej chorych zwiększenie osiągnęło różnicę wielkości 25 min plemników w ejakulacie w porównaniu z wartościami wyjściowymi. Ważnym spostrzeżeniem byl fakt, że najlepsze wyniki uzyskiwano u mężczyzn z najmniejszymi stężeniami testosteronu w surowicy. Obserwacja ta wskazuje na możliwość występowania wtórnej, utajonej niedomogi gonad wśród mężczyzn z oligospermią.

Za zapaleniem tkanki łącznej miedniczej przemawia przede wszystkim stwierdzona w wywiadach łączność rozwijającego się guza (nacieku) z porodem, poronieniem lub z zabiegiem operacyjnym oraz podniesiona ciepłota ciała. Pęknięcie trąbki w przebiegu ciąży pozamacicznej daje tak znamienne objawy (nagły ból, osłabienie bez gorączki), że po uwzględnieniu ich łącznie z wywiadami przemawiającymi za ciążą pomyłka jest mało prawdopodobna. W przypadkach rozwijającego się między blaszkami więzadła szerokiego mięśniaka nic stwierdza się w wywiadzie ani żadnych burzliwych objawów, ani podniesienia się ciepłoty, ani łączności sprawy chorobowej z porodem czy zabiegiem operacyjnym.

Leczenie świeżego zapalenia tkanki łącznej miedniczej polega na ułożeniu chorej w łóżku i stosowaniu zimnych okładów (lub worka z lodem) celem ukojenia bólów. Jeśli można, należy jak najwcześniej podać penicylinę lub sulfanilamidy.

Jest rzeczą zrozumiałą, że należy dobrym odżywianiem wzmacniać pacjentkę, aby mogła zwalczyć

Jest to pochodna izoproterenolu, syntetyczna kardioselektywna amina ka- techolowa, stosowana w leczeniu ostrej niewydolności serca z objąwami tzw. małego rzutu. Dobutamina, odmiennie niż inne aminy katechołowe, poprawia czynność komory poprzez bezpośrednią stymulację. Działając wybiórczo na receptory (Ij-adrenergiczne w mięśniu sercowym, powoduje zwiększenie objętości wyrzutowej poprzez obniżenie ciśnienia napełniania komory lewej. Wykazuje minimalne działanie |32- i a-adrenergiczne, zwiększając kurczliwość serca bez istotnego wpływu na wartości ciśnienia tętniczego. Mimo nieznacznego obniżenia oporu naczyniowego, stosowanie dobutaminy nie powoduje hipotonii, dzięki zwiększeniu objętości wyrzutowej. Wpływ na naczynia obwodowe jest dwufazowy. W małych dawkach, poniżej 7,5 gg/kg/min dobutamina powoduje łagodny skurcz naczyń, w większych ich rozszerzenie. Działanie chronotropowe i arytmogenne dobutaminy jest znacznie mniejsze niż innych, używanych w klinice, amin katecholowych.

Tylko w odniesieniu do niewielu leków – poza omówionymi poprzednio – zgromadzono niepodważalne dowody kanceroqenneqo działania u ludzi. Są to:

Spostrzeżono, że u chorych z chorobą Parkinsona lewodopa lub jej metabolity zaburzają kolorymetryczną metodę oznaczania kwasu moczowego we krwi i w moczu, powodując fałszywie duże wyniki, których się nie stwierdza po zastosowaniu metody enzymatycznej z użyciem urykazy.

Z tego powodu drobnoustroje chorobotwórcze spotyka się w przebiegu tego schorzenia nie tylko w obrębie błony śluzowej macicy, ale również w obrzękłej i rozpulchnionej mięśniówce. Jeśli zarazkom uda się przedostać w głąb tkanek, wokół miejsca ich wtargnięcia gromadzą się leukocyty. W wyniku tego d jednolitego wału leukocytowego odłączają się niekiedy-widoczne pod mikro- kopem-jakby wypustki, pasma tkanki mięśniowej, nacieczonej krwinkami iałymi, w obrębie których mogą się tworzyć mniejsze lub większe ropnie.

W rzadkich przypadkach pewne części mięśniówki ulegają martwicy, za- racają łączność z podłożem i mogą być wydalone na zewnątrz w mniejszych ub większych cząstkach (metritis dissecans).

Zakażenie może się szerzyć z macicy na jej otoczenie poprzez ściany narządu, więc na tkankę przymaciczną, na otrzewną i na przydatki.

Jeśli zdarzy się jednak, że nowotwory te rozwiną się w macicy w większej liczbie, wtedy żaden z nich nie odznacza się szczególną wielkością.

Ponieważ mięśniaki są guzami litymi, a urastają niekiedy do dużych rozmiarów, mogą uciskać na tkanki i narządy sąsiadujące z macicą i powodować w nich wtórne zmiany. Zmianom wtórnym ulegają jednak i same guzy dzięki swoistym warunkom anatomicznym. We wczesnym bowiem okresie swego rozwoju zamknięte są jakby w torebce, z której naczynia krwionośne przechodzą do wnętrza guza. Tym się tłumaczy, że obwodowe części nowotworu są zawsze lepiej zaopatrzone w krew niż leżące w jego środku, a te ostatnie tym samym-jako gorzej odżywione – łatwiej ulegają rozmaitym procesom wstecznym.

Jest rzeczą wiadomą, że prawidłowemu procesowi jajeczkowania i tworzenia się ciałka żółtego nie towarzyszy krwawienie, jakkolwiek pojawianie się w okresie zaniku ciałka żółtego wylewów krwi do jego wnętrza nie jest zjawiskiem zbyL rzadkim. W warunkach nieprawidłowych jednak może dojść do większego krwawienia z jednej strony do pęcherzyków Graafa i to tak dojrzałych, jak i zanikających, a z drugiej do ciałka żółtego..

Spostrzegano również zaburzenia słuchu wiążące się z niepożądanym działaniem praktololu. Polegały one na osłabieniu ostrości słuchu, dzwonieniu i szumie w uszach, co według Wrighta [1083] jest wynikiem zapalenia ucha środkowego doprowadzającego do głuchoty typu przewodzącego oraz ubytków w polu receptorowym. Wspólnym wynikiem niepożądanego działania LBA mogą być ,.zimne kończyny”. Wystąpienie tego objawu wiąże się ze skurczem obwodowych naczyń krwionośnych, zmniejszeniem w nich przepływu i zmniejszeniom pojemności wyrzutowej serca. W opracowaniu Zachariasa i wsp. [1092] w grupie 311 chorych, którym podawano propranotol, u 25 stwierdzono wystąpienie „zimnych kończyn”.

Spośród cech rzadko występujących w jajniku nowotworów, które w wyżej podanym podziale określono mianem guzów o szczególnej budowie (grupa IV b), na podkreślenie zasługuje swoisty wpływ, jaki niektóre z nich wywierają na ustrój „macierzysty“, wytwarzając hormony. W istocie, obok nowotworów obojętnych lub pozornie obojętnych, istnieją guzy jajnika, które powodują „zniewieścienie“ bądź „zmężczyźnienie“ ustroju.

Grupa nowotworów zniewicściających została jeszcze przez Werdta (r. 1914) określona mianem „guzów błony ziarnistej“, ze względu na podobieństwo komórek tych guzów do komórek warstwy ziarnistej pęcherzyka Graafa.

Drugą grupę guzów, które powodują zanik cech płciowych żeńskich, a nawet wystąpienie trzeciorzędnych cech płciowych męskich (arrhenoblastoma), wyodrębnił Robert Mayer (r. 1930) na podstawie podobieństwa histologicznej budowy tych guzów.

Jajnik sprawuje w ustroju kobiety dwie czynności, z których jedna, tj. jajeczko- wanie (ovulatio), ma na celu utrzymanie gatunku, druga zaś, polegająca na wytwarzaniu hormonów płciowych, ma przygotować ją do osobniczego życia płcio- / mcmbranae cloacae). Wskutek tego powstają dwa otwory w tyle lub w dole – odbyt te górze zaś lub od przodu – otwór moczowo-płciowy. W len sposób zatoka moczowo-płciowa, która później przekształcała siew przedsionek pochwy, zyskuje łączność ze światem zewnętrznym, a ponieważ do zatoki tej (przedsionka) uchodzi zarówno pochwa, jak i cewka moczowa, oba te przewody otwierają się również na zewnątrz.