Na uwzględnienie zasługuje spotykane niekiedy u noworodków płci żeńskiej wrodzone wypadnięcie macicy. Zdarza się ono zwykle u płodów z rozszczepem kręgosłupa (spina bifida lumbosacralis). W tego rodzaju wadach rozwojowych istnieje niedomoga mięśni dna miednicy, która powstaje wskutek ucisku i zaniku nerwów ruchowych zaopatrujących je, a rozpiętych na przepuklinie opon rdzeniowych powstaje ona po rozszczepieniu się kręgosłupa lędźwiowego i krzyżowego.

Wyjątkowo trafia się wrodzone wypadnięcie macicy u płodów, u których nic nastąpił rozszczep kręgosłupa. W przypadkach takich mięśnie dźwigające odbyt są bardzo słabo rozwinięte i składają się z nielicznych włókien.

Objawy. Ponieważ wypadanie części rodnych jest przemieszczeniem rozwijającym się w zasadzie stopniowo i powoli, towarzyszą mu bardzo różne objawy. Go więcej, ponieważ obniżeniu towarzyszy często tyłozgięcie macicy, trudno stwierdzić z całą stanowczością, które objawy są wywołane przez obsuwanie się macicy w dół, a które przez zgięcie

Pobudliwość seksualna jest większa u mężczyzn niż u kobiet. Mężczyźni na ogół łatwiej doznają podniecenia seksualnego pod wpływem różnych bodźców z zewnątrz, natomiast kobiety ulegają podnieceniu trud- naei, a przy tym często, jeśLi są to bodźce sztuczne, na przykład obrazki, fotografie, doznają raczej nie tyle przyjemnego, wyraźnego podniecenia seksualnego ile nastroju, na podłożu którego łatwiej może dojść do kontaktów seksualnych. Mężczyźni zwykle szybciej osiągają orgazm niż kobiety. Powolniejszy przebieg reakcji seksualnych u kobiety wynika nie tyle z odrębności fizjologicznej, ile przede wszystkim uwarunkowany jest rozlicznymi i różnorodnymi hamulcami psychicznymi. Usunięcie tych hamulców znacznie przyspiesza przebieg reakcji seksualnych oraz osiągnięcie orgazmu. Świadczy o tym między innymi obniżenie hamulców pod wpływem zażytego alkoholu lub narkotyków. Oprócz hamulców psychicznych pewną rolę odgrywa na ogół słabiej rozbudowana wyobraźnia seksualna u kobiety. U mężczyzny już samo wyobrażenie kontaktu seksualnego z pożądaną kobietą może wywołać podniecenie seksualne i erekcję prącia, a nawet orgazm i wytrysk nasienia, natomiast u kobiety podobne wyobrażenia o mężczyźnie rzadziej doprowadzają do podniecenia seksualnego i orgazmu wywołują raczej odpowiedni nastrój w ogóle (inaczej jest w trakcie masturbacji: wtedy zarówno mężczyzna, jak i kobieta mogą osiągać orgazm przy współudziale wyobrażeń). U kobiety, w większym stopniu niż u mężczyzny, pobudliwość seksualna doznaje wahań, zwykle w kierunku jej obniżenia pod wpływem aktualnych kłopotów i trudności życiowych oraz przemęczenia fizycznego i psychicznego. Pobudliwość ta, a więc i szybkość przebiegu reakcji seksualnych wiodących do orgazmu, jest też w większym stopniu niż u mężczyzny uzależniona od partnera seksualnego od jego kultury, doświadczenia, stylu ekspresji przeżyć, zaspokojenia przez niego pozasąk- sualnych potrzeb kobiety, na przykład potrzeby bezpieczeństwa oraz od uczuć, którymi darzy go kobieta. .

Sposób porozumiewania się rodziny z pacjentem, gdy lekarz z jakichś względów nie godzi się na wizytę w ogóle, bądź też nie jest to dzień odwiedzin. Ponieważ jednak jest to korespondencja otwarta, którą osoby proszone o odniesienie mogłyby przeczytać, piszący do pacjentów powinni na wszelki wypadek poniechać wiadomości w rodzaju:

Zgodnie z hipotezą Steinbergera (1971) hormonalne regulowanie spermatogenezy zachodzi w kilku stadiach rozwoju komórek zarodkowych. Produkcja spermatogonii typu A (por. rys. 7) jest prawdopodobnie regulowana przez testosteron. Dalszy rozwój spermatogonii, aż do stadium pierwotnych spermatocytów, nie wymaga ani gonadotropin, ani hormonów sterydowych. Drugi podział – celem wytworzenia spermatyd – wymaga obecności testosteronu. Wczesna faza rozwoju spermatyd znajduje się prawdopodobnie pod wpływem testosteronu lub też nie potrzebuje stymulacji hormonalnej. Późniejsza faza dojrzewania spermatyd wymaga obecności FSH lub – według niektórych autorów – testosteronu (Fiic- kinger, Loving, 1976).

Produkcję ciepła w ustroju zwiększa również alkohol, nie należy go więc pić podczas upałów. Także niektóre choroby, np. cukrzyca, niedomagania serca, upośledzają zdolność ustroju do pozbywania się nadmiaru ciepła. Gdy serce jest słabe, przepompowuje mniej krwi, a więc mniejsza jej ilość dopływa do skóry, przez któórą odbywa się oddawanie ciepła.

Androgenne hormony męskie stymulują przewody Wolffa i wpływają na rozwój zewnętrznych narządów płciowych w kierunku męskim, interesujący jest fakt, że substancje te działają na przewody Wolffa jedynie miejscowo. W przypadku jednostronnej kastracji we wczesnym okresie płodowym drugie jądro posiada zdolność maskulinizowania całej zatoki moczowo-płciowej i zewnętrznych narządów płciowych, natomiast przewodu Wolffa jedynie po swojej stronie – nie jest zdolne do maskulinizowania go po stronie wykastrowanej (Jost, 1953). Fakt ten można wyjaśnić bardzo wczesną androgenną zależnością, a w konsekwencji zdeterminowaniem rozwoju przewodów Wolffa. Hormony różnicujące pleć działają w bardzo wczesnym okresie jedynie drogą dyfuzji, natomiast w późniejszym okresie przeważa przekazywanie hormonów przez krążącą krew. Stabilizacja przewodów Wolffa odbywa się bardzo wcześnie, a hormony lub substancje różnicujące przenikają na drodze dyfuzji, w związku z czym ich działanie jest znacznie ograniczone co do przestrzeni natomiast w późniejszym okresie substancje różnicujące zewnętrzne narządy płciowe są przenoszone przez naczynia krwionośne.

Chromosomy pochodzenia ojcowskiego oznaczone są czarno, chromosomy pochodzenia matczynego jasno, Ciałka biegunowe przedstawione są w postaci małych krążków. Prajaja (owogonie), które stwierdzamy już u zarodków 15-'?0 cm długich, mnożą się w życiu płodowym wielokrotnie przez podział (okres mnożenia się owogonti), tworząc do chwili urodzenia się dziecka duży ich zapas (około +00000). Po urodzeniu płodu jaja już nie powstają, Owogonie w rozmaitych okresach zaczynają rosnąć, przekształcając się w tzw. owocyty. Wzrost ten dotyczy przed okresem pukwTliinia tylko znikomej ich liczby. Odtąd dopiero przychodzi do rozwoju wybranych owocytów (komórek jajowych w pęcherzykach pierwotnych) i to już w regularnych odstępach czasu. Po okresie wzrostu owncytuw przychodzi okres ich dojrzewania. Każdy owncyt daje tylko jedno jajo, gdyż przy jego podziałach powstają trzy ciałka biegunowe korowej jajnika pod osłonką białawą (tu~ nica albuginea).

Obraz histologiczny wycinka biopsyjnego wątroby wykazuje, że w zrazikach znajdują się ogniska martwicy, pojawiają się wtręty kwasochłon- ne oraz nacieki komórek jednojądrzastych, które umiejscawiają się w przestrzeniach wrotnych oraz w okolicy ognisk martwicy. Niekiedy ogniska martwicy są liczne, zlewają się w obraz ostrego żółtego zaniku wątroby. Jednocześnie napotkać można guzkowe ogniska regeneracji (wczesny okres marskości pomartwiczej).

Aldosteron jest hormonem steroidowym wytwarzanym przez komórki warstwy kłębkowatej kory nadnerczy. Odznacza się on obecnością grupy aldehydowej przy C-18. Budowę chemiczną oraz główne drogi metaboliczne aldosteronu przedstawiono na ryc. 16. Podane na rycinie wartości liczbowe wyrażają procentowe ilości danego metabolitu w stosunku do dobowego wydzielania aldosteronu. Dotychczas poznano losy zaledwie połowy wytwarzanego w ciągu doby aldosteronu. Wydalanie metabolitów aldosteronu odbywa się głównie przez nerki.

Jedną z metod wykrywania IgE są próby śródskórne. W rozpoznawaniu uczulenia na penicylinę testy śródskórne z penicyloilo-l-polilizyną (PPL) odgrywają podstawową rolę diagnostyczną, co potwierdzają autorzy amerykańscy [19], którzy wykonali badania u 1160 pacjentów uczulonych na penicylinę, stwierdzając dużą zgodność wyników prób śródskórnych z objawami klinicznymi po penicylinie oraz większy procent dodatnich wyników z PPL niż z penicyliną G u uczulonych na ten antybiotyk. Dane te są zgodne z wynikami otrzymanymi przez innych autorów [2, 6, 24, 26, 28],

Czasami, zwłaszcza u kobiet młodych, nagromadzenie się tłuszczu w powłokach, w okolicy pępka, wypełnienie jelit i żołądka gazami i powiększenie się rozmiarów brzucha nasuwają podejrzenie rozwijającej się ciąży lub guzów jajnika albo macicy – nie mówiąc już o możliwości zaokrąglenia się brzucha ponad spojeniem łonowym w następstwie wypełnienia pęcherza moczowego.

Oględziny narządów płciowych zewnętrznych powinny poprzedzić zawsze badanie przez pochwę lub odbytnicę. Należy zwrócić uwagę na okolicę odbytu (kłykciny płaskie), ujście cewki moczowej (rzeżączka, polipy) i wejście do pochwy (wady rozwojowe, owrzodzenia).